Als ik het zo zie is de website Fonq eenlife style website. Al rond klikkend op zoek naar wat aankleding voor de woonkamer zie ik dat hartslagmeters blijkbaar ook 'life style' zijn. Zo leer je nog eens wat op een lazy sunday morning...
246 kilometer hardlopen dat is wat tien Nederlanders te wachten staat als ze morgen starten bij de Spartathlon in het Griekse Athene. Maximaal 36 uur later hopen ze te finishen in Sparta. Nog nooit wist een Nederlander de Spartathlon te winnen, maar wel waren tweede plaatsen: Jan Lantink deed dat in 2010. Ron Teunisse zelfs twee keer in 1988 en 1994. Ultraloper Jan Albert Lantink (55) loopt nog steeds mee. De arts is twee weken aan het acclimatiseren en trainen in Griekenland. "Dit jaar is er een sterk deelnemersveld, maar ik mik wel op een top 10-notering", aldus Lantink. In het filmpje hieronder blikt hij terug op de Spartathlon van 2011.
Bij de NOS op 3 een artikeltje over de derde loopgolf. Hier kan je het nalezen of je kijkt onderstaande video:
In het magazine van Volkskrant stond afgelopen weekend een artikel over Barefoot Running. Waar de experts (zie ook het overzicht van hardloopschoenen in het tijdschrift Runner's wolrd) zeggen dat de trend tanende is. is afwachten of en hoe dit aanslaat bij de minder fanatieke hardlopers die altijd met het nieuwste van het nieuwste mee willen doen.
Als je op onderstaande afbeeldingen klikt, openen ze in een nieuw scherm en kan je het artikel nalezen.
| Voor wie inspiratie haalt uit biografieën, en in het bijzonder die van hardlopers is hier een tip. OP de site van de Washington Post een korte review van het boek: Marathon Man: my 26.2 mile journey from unknown grad student to the top of the running world. “I needed to move, I was meant to move. Even at my lowest point as an athlete, the magnetic pull was still there. The pull was weakened in the presence of life’s overwhelming burdens, but it hadn’t disappeared altogether.” Bill Rodgers is de winnaar van de Boston Marathon van 1975. De tijd waarin hardlopers nog niet konden terugvallen op speciale kleding. De tijd waarin het bijzonder is dat je een marathon loopt zonder blaren te krijgen (Op Nike schoenen die hij kreeg van Steve Prefontaine (zie docu of film). |
Eerder deze week een post met al mijn T-shirts van de Zevenheuvelenloop. Dat heeft me mijn kast nog een laten omkeren en hieronder de T-shirts van alle vier de edities van de Meijendelloop.
Voor meer info zie de zoekresultaten met de verschillende posts over deze hele mooie 25K door de duinen ten noorden van Den Haag.
Van deze t-shirts kan ik zeggen dat ik ze allemaal heb, van alle gehouden edities.
De eerste editie in 2008:
In de mooie (sarcasme) haagse kleur combinatie groen op gele ondergrond op de voorkant de boerderij in Meijendel. De achterkant wordt gesierd door de verschillende sponsoren.
Vandaag heb ik me ingeschreven voor de Zevenheuvelenloop. Met één onderbreking in 2010 heb ik sinds 2004 iedere keer meegedaan. Dit jaar is de 30ste editie. Ik ben benieuwd of er lopers zijn die ze alle dertig mee hebben gelopen.
Onderstaand mijn collectie aan T-shirts van de 7H. Hoe ziet dit eruit bij iemand die ze allemaal heeft meegelopen?
2004:
Eerste keer dat ik mee doe. Stom genoeg geen T-shirt besteld. ik weet nog het logo was toen best mooi. De afbeelding van de medaille ik denk in de kleuren bruin en groen.
In deze documentaire start een groep van dertien personen aan de uitdaging om te gaan trainen voor hun eerste marathon. De marathon van Boston. Alle dertien leiden een 'zittend' bestaan en hebben daarmee nog geen loopervaring en beginnen van scratch.
Wat de video aardig maakt is de combinatie van persoonlijke verhalen en de wetenschappelijke uitleg over wat er met een menselijk lichaam gebeurt zodra je dat lichaam gaat prikkelen door te gaan trainen voor een marathon.
Uitslag: Een van de loeprs moet gaande weg het traject afhaken voor stress fracturen in de scheenbenen. De andere twaalf verschijnen aan de start en halen de finish. Vraag me niet hoe en met welke tijd want die laat ik als 'cliff hanger' voor diegene die willen kijken.
ik hoor wel eens iemand zeggen "Dat zou ik nooit kunnen, een marathon lopen". Mijn antwoord daarop is als er geen medische beperkingen zijn kan iedereen een marathon lopen als hij/zij dat wilt. Deze uitspraak lijkt deze video wel te onderschrijven.
Veel kijkplezier...en daarna: Veel loopplezier
Morgen wordt een van de meest extreme ultralopen gehouden: De Badwater Ultramarathon.
Natuurlijk is de afstand van 217 kilometer een zekere uitdaging. Of het hoogte verschil: Startend op -86 meter, in Badwater, het laagste punt van de USA. De finish ligt op Mount Whitney op 2548 meter in de Sierra Nevada.
De uitdaging zit vooral in de temperatuur die de lopers gaan ervaren. De temperatuur tikt de 54 graden celcius aan. Al is dit nog niet het record van 10 juli 1913 toen het kwik stopte bij 56,7 graden celcius.
De reden voor deze extreme temperatuur is dat de lucht in de woestijn overdag door de zon niet alleen wordt verwarmd, maar dat deze 's nachts ook moeilijk afkoelt. Door de omringende bergen ontstaat een kom waarin de lucht circuleert en de warmte niet wegkan. Zo leer je nog eens wat van een Pools Dagblad dankzij Google Translate ;-)
O ja, voor het geval je zelf een record zou willen lopen. De records zijn:
Mannen: Valmir Nunes (Brazil), 22:51:29 (in 2007);
Vrouwen; Jamie Donaldson (USA), 26:12:16 (2010).
Zijn er nog lopers die klagen over de temperaturen van komende week?
View Larger Map
Update: Inmiddels is mij duidelijk waar de aanval heeft plaatsgevonden die hieronder wordt beschreven. Het was op de sportlaan. Zie kaart uitsnede hieronder:
View Larger Map
Het is duidelijk weer zomer. Ieder jaar kan ik wel een berichtje schrijven over roofvogels die hardlopers in de haren zitten. Zo was dit het geval in Winterswijk in 2012. En eerder al een keer Twente in 2008.
Deze keer een melding, direct van de ervaringsdeskundige, en niet uit de pers, uit het pitoreske Oosterbeek. Vlak bij het station Oosterbeek, bij de paters van Mill Hill is een hardloopster het doelwit geweest van een roofvogel.
Daar het verslag mij via mail bereikte heb ik niet de exact locatie maar ik heb zelf heb wel eens oog in oog gestaan met een roofvogel op het, toeval of niet, Gerard Nijboerpad. Dat was niet in de zomer dus deze roofvogel nam de benen...of beter, de vleugels.
Maar goed, iedereen die dus hardloopt in de omgeving van station Oosterbeek let op of nog beter, de komende weken, tot het nest is uitgevlogen.
De hardloopster heeft wel ervaren dat een aanval door een roofvogel een stimulerend effect heeft. Of zoals ze schrijft "Ik wist niet dat ik zo hard kan lopen". Misschien komt het nog wel op de lijst verboden middelen;p
Hieronder de locatie van de aanval:
View Larger Map
|
Posts
Alle reacties
