Afgelopen zondag was ik voor mijn voorjaarsmarathon op bezoek bij de Zuiderburen in Antwerpen. Op de planning: Marathon nummer achttien. De ambitie: netjes uitlopen ergens tussen de 3:30 en 3:45. Waarom zo ruim ingeschat? Te weinig kunnen trainen: wel de lange duurlopen maar er niet zeker van zijn hoelang de 5 minuten per kilometer vastgehouden kunnen worden. Drukte op werk en dan gaat de prio in de vrije tijd vaker naar het gezin dan de loopschoenen en kom je door de week niet verder dan een rondje ergens 's avonds. Moe van het werk, niet echt optimaal maar zoals nu blijkt kan je ook met twee trainingen per week een marathon uitlopen.
DISCLAIMERS: "Don't try this at home!" en "Niet geschikt voor beginnende marathonlopers!". met dat laatste klinkt ik opeens wel heel erg als een oude .....
Afijn terug naar afgelopen zondag. Ontbijtje en naar de start in een taxi met een charmante Engelse dame uit het hotel. Was al snel duidelijk dat ik op zijn hoogst haar hielen zou zien de eerste paar meters na de start maar daarna al niet meer. Ze had de ambitie voor 3:15. Ik heb op veilig gespeeld en gezegd dat 3:45 mijn doel was.
Bij de start op de linker oever was alles goed georganiseerd. Misschien helpt het dat ze ingesteld zijn op de 30.000 lopers van de 10 mijl 's middags en dan is er voor 2000 marathonlopers meer dan genoeg ruimte/toiletten/asfalt.
Gelukkig scheen een warm zonnetje om de kou te verdrijven voor de start om half tien.
Na een korte stilte voor Boston, gevolgd door een stemmig applaus (kippevel) volgde wat muziek in aanloop naar het aftellen voor de start. Zelfs Lee kwam een paar seconden voorbij op een bandje. Ze kennen hem dus niet alleen in Rotterdam. En weg zijn we.
Op voor nummer 18 met de onzekerheid over de trainingsarbeid maar toch maar in de buurt van de pacers van 3:30 vertrokken. Eigenlijk liep ik er al snel een paar meter voor en dat zou zo blijven tot...maar dat later.
Na een eerste lusje over de linkeroever volgt na 3 kilometer de eerste bijzonderheid. Bult af en een lief tunneltje in met tegelwanden en dat voor ongeveer een kilometer lang met eerst natuurlijk een afdeling die halverwege overging in een stijging. Lekker in je ritme komen (not). Daarna uitkijken naar mijn meissies die die ochtend cultuur gingen snuiven in 'MAS: Museum aan de Stroom' gelegen naast het parcours. Highfive van dochter, vergeten zonnebril van vrouwlief en ik kon verder doorstomen voor de resterende 38 kilometers
|
De toppers in de tunnel |
.
Na een kilometer van 3:50 volgde er een van 6:10. Voorzichtige conclusie? Ik zat in mijn 5min/km ritme maar het bord van km 6 stond niet helemaal goed. Dit stukje was langs het centrum van Antwerpen maar daarna ga je de buitenwijken en randgemeenten in. Ook dat is een toeristische ervaring. Ik moet wel zeggen dat over het algemeen de wegen lekker breed waren maar soms in de centra van die dorpen/wijken was het wel keren en draaien. En niet te vergeten. Ook van tijd tot tijd van die heerlijke belgische kasseien.
Voor de organisatie misschien aan te merken als een vlak parcours (naar belgische maatstaven) maar vergeleken met de tafellakens van Rotterdam en Amsterdam hanteer ik toch aan andere definitie. OK vergeleken met
Brussel van vorig najaar: Pannekoek.
Ergens tussen kilometer 15 en 20 een jonge Belg ontmoet. Kennisgemaakt en stilzwijgend een verbondje gesloten en verder samen opgetrokken. De 3:30 pacers liepen inmiddels een paar minuten achter ons dus stel dat we vlak zouden blijven lopen....PR?
Zo ging het kilometer na kilometer. De route was goed voorzien van drankposten en op enkele daarvan ook van bananen voor de liefhebber. Ik zelf draag liever wat mee om verstoringen van het ritme te voorkomen bij de posten. bij de post ergens rond km 18 was dat maar gelukkig ook. Een strook kasseien diende zich aan met links een keurig breed en door lopers zeer gewaardeerd trottoir. Helaas stond rechts de drankpost.
Super trouwens dat je ook als recreant voor de start je personal drinks on afgeven voor op de posten.
Mijn Vlaamse metgezel was bezig met een keurige eerste marathon maar vertelde wel doodleuk dat hij in een training max 26 kilometer had gelopen. Ik heb heb hem dan ook maar gefeliciteerd bij het 30km punt met zijn PR op deze tussenafstand van net onder de 2:30. Ik merkte daarna wel dat het vasthouden van de 4:50-4:55 waarop de kilometers waren afgetikt wat minder makkelijk ging en dat het langzaamaan een beetje werken werd.
Toch liepen we nog steeds schouder aan schouder af en toe wat lopers gerelateerde small talk.
Toen tussen km 33 en 34 kwamen de 3:30 pacers opzetten (of eigenlijk vielen wij wat terug maar dat klinkt toch minder).
Voordat ik het in de gaten had en deze opa de jongeling kon waarschuwen deed mijn Vlaamse vriend een poging de pacers voor te blijven. Ik koos eieren voor mijn geld en ging rustig door in mijn inmiddels iets lagere tempo.
Na een stevig en vel klimmetje een brug op de ring over werd het zelfs een paar meter vierdaagse tempo. U weet wel, of misschien ook niet, dat beschamende moment dat je even geen hardloper meer bent.
Toch mijn 'tempo' weer kunnen vinden en na een paar minder inspirerende kilometers over industrieterrein kwam het centrum weer inzicht. Inmiddels had ik mijn kompaan weer ingehaald maar ook gelijk weer achter me gelaten want die was duidelijk in gesprek met een man en een hamer. Hij had nog wel voldoende adem om elkaar succes te kunnen wensen. Op km 41 liep ik weer langs MAS en ja hoor al van een afstand zag ik ze staan. Mijn meissies.
Opnieuw een high five en een fotomomentje gaven me de laatste boost om aan te zetten voor een laatste snelle kilometer naar de finish op de markt waar ik met een eindsprint (jazeker) uitkwam op 3:29:53! Met dank aan de weergoden die de hele tijd een keurig wolkendekje over de zon hadden gelegd en een nauwelijks storend windje verzorgde waardoor het ideaal loopweer was.
Mijn tweede marathon bij de zuiderburen was een feestje. Opnieuw onder de 3:30 (net als in Brussel). Het wordt nog wel eens wat...
|
Later op de middag, op de markt is bijna alles al weer opgeruimd. |
Mijn belgische kompaan nog even opgewacht. Die kwam enigszins stuk maar met een keurig 3:33 over de finish. De Engelse dame uit hotel/taxi kwam ik later in de hotellobby nog tegen. Haar ambities waren gestrand in een voor mij zeer bewonderenswaardige 3:19.
Nu maar eens voorzichtig nadenken over het volgende loopje. Bijvoorbeeld in het najaar een
thuiswedstrijd?
Hier een videoverslag:
Op de
site van de Gazet van Antwerpen (een van de sponsors) is er vooral aandacht voor de 10 miles die 's middags werd gelopen met meer dan 30.000 deelnemers!