Afstandmeten?

In de intermediair stond een artikeltje over een nieuwe site: Afstandmeten. Het artikeltje was zo geschreven dat ze zich richten tot hardlopers want daarvoor zou de site handig zijn. Kan je immers nakijken hoe ver je hebt gelopen door je route uit te zetten op de kaart of op de satelietfoto. Hmmmm....misschien had de journalist van dit artikeltje zich iets meer in de doelgroep 'lopers' moeten verdiepen. Dan had hij geweten dat lopers al de weg hebben gevonden naar Map My Run of zelf apparaatjes meedragen die afstand, hartslag en wat nog meer registreren. Er zijn al genoeg apparaatjes die ook met GPS je route registreren die je vervolgens kan bekijken via internet. Kortom: voor lopers niet zo gek veel nieuws op de site van afstandmeten.

Vrouwen met harde handen

Onder deze titel staat in een health magazine een column van Dolf Jansen. Health magazine is een tijdschrift van de Achmea groep voor klanten en blijkbaar kan je je er ook op abonneren.

Dolf Jansen is natuurlijk een van de BN'ers die onder lopers niet alleen bekend is als cabaretier maar vooral ook als hardloper met een 2:30:01 op de marathon. In de column beschrijft hij hoe bij hem de hardloopspullen meegaan op reis en hij overal waar hij maar kan zal lopen. Lopen langs de Pacific en langs de Rockies maar bovenal heeft hij ook over de massages. ALs hij langere tijd op een plek verbleef ging hij op zoek naar fysiotherapeuten of masseurs. Daarvan zijn hem een paar dames bijgebleven. Lees het volgende stukje maar even: "Drie, vier verschillende vrouwen, met harde handen, magische vingers, sterke armen en een groot talent....trokken me dan binnen het uur helemaal uit elkaar, om me in de laatse tien minuten van de behandeling weer netjes en soepel in elkaar te zette. Ze masseerden en kraakten, trokken en duwden en streelden, ze gebruikten hun handen en ellebogen en vingertoppen, ze kwamen met naalden en hete stenen, soms praatten ze tegen me, vaker waren ze doodstil en geconcentreerd, ze gaven me warmte en doorbloeding, ze lieten me lopen. Ik voel ze nog steeds"

Tja, iedereen heeft zo zijn eigen herinneringen die je meeneemt uit je vakantie. Ik kan me zo voorstellen dat je voor een column in zo'n tijdschrift iets moet pennen over gezondheid maar ondanks dat ik tijdens mijn verblijf in Canada ook heb getraind voor mijn marathon van Amsterdam is mijn duurloop in Regina niet hetgeen dat me het beste is bijgebleven. Maar ja...en hemels verhaal over de door de wolken heen brekende Rockies heeft weinig met gezondheid te maken....Tenzij...de bijna spirituele beleving van zo'n mooi moment werkt geestelijk ook erg helend en dat is misschien nog wel gezonder dan hardlopen.

Spierkrampen

De naam 'complete running' voor de bekende website klopt wel aardig want je kan er veel info vinden. Zo kwam ik laatst dit stukje tegen over spierkrampen. Hier een beknopte vertaling.

1. Wat is het?
Een onvrijwillige, pijnlijke samentrekking van (een deel van) de spier. Dit kan kort duren (enkele seconden) maar ook langere tijd aanhouden (minuten). Ik zelf had vlak voor de finish in Rotterdam (je weet wel toen het zo warm was...) last van hele korte kramp in mijn bovenbeen bij iedere stap met de angst dat die van gedeeltelijke kramp zou overslaan naar de hele spier

Wat veroorzaakt kramp?
Er zijn meerdere oorzaken mogelijk: extreme inspanning of belasting van de spier, vermoeidheid natuurlijk, tekorten aan elektrolieten of mineralen, uitdroging (feitelijk ook een onbalance in elektrolieten maar goed) of slechte bloedcirculatie in de spier (denk bijvoorbeeld aan de spiertjes onder de voet bij te strak gestrikte veters). Natuurlijk kunnen ook ziekten en medicijnen die invleod hebben op bleod samenstelling of ciculatie (een deel van) de oorzaak zijn.

Wat zijn de symptomen?
Plotselinge pijn en stijfheid. Soms lokaal, soms de hele spier. De spier zal hard aanvoelen en 'bolstaan' (denk aan je spierballen als je die showt).

Hoe kramp te voorkomen en behandelen?
Warming up en cool down zal preventief werken. Tijdens hitte (Rotterdam;-p) natuurlijk voldoende blijven drinken (en niet alleen water) om de juiste verhouding aan elektrolieten en mineralen te behouden.
Behandelen gebeurt door de spier te strekken (denk aan de voetballers tijdens een verlenging waar de artsen de kuitspier schudden (zie foto) en soms stretchen door de tenen naar de neus te duwen), massage of een warmte of koude pack.

foto van BBC

Verlies gewicht en wordt sneller!

Ieder loper heeft een reden waarom hij loopt. Ruwweg zou je het denk ik kunnen opsplitsen in twee categorieën:
1: Lopen puur als ‘bewegingstherapie’ en dus om calorieën te verbranden, gezond te zijn, lekker buiten bezig te zijn in plaats van in de sportschool, etc.
2: Lopen om de prestatie: Verder en sneller.
Nu weten lopers uit de tweede categorie ook wel dat je categorie 1 er gratis bij krijgt als je wat meer loopt.
Nu kwam ik een stukje tegen op internet met daarin een tabelletje gebaseerd op onderzoek wat beide onderwerpen aan elkaar koppelt: Voor iedere pond lichter 2 seconden winst op de mijl. Voor de impact op de belangrijkste afstanden zie de tabel.

De blog met deze info heeft helaas geen link naar het onderzoek waardoor ik helaas niet meer info kan geven. Als je namelijk dit in het extreme doortrekt zou een zo laag mogelijk gewicht optimaal zijn maar dat wil er bij mij niet in. ER moet dus ergens een optimum zitten. Ik zou sowieso er niet uit willen zien als een lopend skelet met een velletje zoals sommige toplopers. Dan maar iets minder snel. De broek van een paar van mijn pakken is nu al te wijd en ik zou ze eigenlijk is naar de kleermaker moeten brengen om een ze een paar cm smaller te maken....
Toevoeging 21-06:Via de blog van Gert werd ik geattendeerd op een leuke calculator die je helpt om de impact van gewicht te bepalen op je haalbare eindtijd. De getallen komen volgens mij aardig overeen of zijn zelfs nog iets positiever over het effect. Gelukkig plaatsen ze wel een goede disclaimer dat deze berekening uitgaat van de onnatuurlijk situatie wat ALLEEN het gewicht veranderd en niets anders wat natuurlijk nooit het geval is.
Met alle aandacht voor Sonja Bakker en de discussie over overgewicht en afvallen lijken mee deze rekensommetjes ook wel aardig voor niet fanatieke lopers. Stel je heb te horen gekregen dat je moet afvallen en je begint met lopen als oplossing om dat te bereiken. Als je in het begin dan denkt "Dit gaat niet hard." kan je hieruit leren dat als je maar volhoud en je inderdaad gewicht kwijt raakt het ook vanzelf harder zal gaan. Houd moed! En ja, lopen is leuk....

Hardlopen in Polen

Afgelopen week was ik voor een weekje in Polen en natuurlijk gaan dan de loopschoenen mee. Het is daar namelijk heel goed hardlopen alleen moet je soms wel even goed zoeken waar je het beste kan lopen.
Wat met name leuk is (voor iemand die niet uit limburg komt;-) ) is het hoogteverschil dat je daar in de loopjes kan aanbrengen. Zo heb ik twee duurlopen gedaan in de omgeving van Kielce. De eerste moest ik echter een stuk over een drukke doorgaande weg waar je eigenlijk kon kiezen tussen de rijbaan (niet echt veilig) of de berm (ook niet echt jofel aangezien die door de regen blubberig was). Geen mooie fiets- of wandelpaden. De tweede loop ben ik net als de eerste gestart over paden door de velden (echt ideaal om te lopen) maar heb ik een andere lus terug naar huis genomen. Minder druk, meer trottoirs maar toch ook nig hier en daar stukjes waar de rijbaan de beste optie was om te lopen.
Tot slot heb ik aan het eind van de week nog een korte loop gedaan in de parken en het centrum van Warschau. Ook in de stad was er opmerkelijk hoogste verschil wat met name overwonnen wrde door een stevige beklimming via een trap vanuit het park naar de grote weg die daar met een brug de Wisla over gaat. Via de Nowy Swiat (een straat met veel cafe's en restaurants) wat op zich aan het begin van de vrijdag avond ook niet on aardig is tussen het uitgaans publiek. Nu ben je als hardloper in Polen sowieso iets minder gangbaar dan in Nederland maar op zo'n moment kan je echt wel het label 'Exclusief' opplakken.

Van hiellanding naar midden- of voorvoet

Veel amateurlopers (ondergetekende incluis) zijn haklanders zoals je bij mij goed kan zien op onderstaande foto van afgelopen CPC-loop.

Technisch gesproken is het beter om meer op de middenvoet of zelfs helemaal op de voorvoet te landen. Dit verminderd de schokbelasting in de gewrichten en maakt ook meer paslengte mogelijk. Het is echter niet iets wat je zo maar aanleert maar misschien is onderstaande filmpje een aardige eerste stap is om eens te oefenen met voorvoetlanding.

Lopers live volgen en aanmoedigen

Afgelopen weekend was het tijdens de Marathon van Leiden mogelijk om de lopers live te volgen. Nu niet alleen via SMS'jes met tussentijden maar ook via een groot scherm.

Met behulp van TNO was hier een aantal lopers op het parcours te volgen (snelheid, hartslag, locatie) net als de wedstrijdteams tijdens de batavieren race. Supporters thuis konden de lopers volgen via Google Maps of Google Earth
Ook was het mogelijk om lopers via SMS aan te moedigen. Dit alles als onderdeel van een afstudeerproject van de hoge school Leiden.

Opmerkelijk: trainer in de cel, atleet loopt (bijna) wereldrecord

Afgelopen weekend liep Tyson Gay de 100 meter in 9.76. Alleen was er te veel rugwind dus telt het niet als wereldrecord. Dat op zich is niet opmerkelijk. Het komt vaker voor dat een snelle tijd niet als wereldrecord in de boeken komt door rugwind (of doping: denk aan
Ben Johnson). Wat opmerkelijker is, is dat zijn trainer hem 'begeleid' vanuit een gevangeniscel aldus de hardloopkrant! En nee, het had niets te maken met doping maar meer met fraude aan de universiteit waar hij ook werkt.

Om te beginnen: 5 kilometer hardlopen

Beginnen met hardlopen kan soms demotiverend zijn. Het is zwaar, ver, vermoeiend, je ziet nauwelijks vooruitgang etc. Veel mensen lopen iedere keer het zelfde rondje en merken misschien wel dat het makkelijker gaat maar daarna stagneert de progressie dan weer.
Voor echt beginnende lopers kwam ik onderstaande schema tegen op coolrunning om in twee maanden tijd toe te werken naar een 5km loopje in ongeveer een half uur. Dat alles met 3 keer per week (spreid je trainingen een beetje over de week) een training van 20 tot 30 minuten en je bent klaar om mee te doen aan een van de vele recreatieloopjes die worden georganiseerd. Vaak wordt er bij grote loop evenementen (zoals bv de marathon van Rotterdam) ook een 5 en 10 km georganiseerd en daar kan je nu dus aan meedoen!
Grootste probleem wat ik altijd had met dergelijke schema’s is dat de progressie voor mij niet snel genoeg ging. Toch is het, zeker als je als loper helemaal van scratch begint verstandig om het programma rustig te volgen. Ik denk dat iedereen wel sneller kan maar het effect is minder blijvend. Stel dat je heel snel door het programma skipt, dan kan je misschien na 4 weken al 5km hardlopen maar na 2 weken rust lukt je het al niet meer. Bouw je geleidelijk op dan duurt het 10 weken maar dan loop je na twee weken rust nog steeds zonder probleem 5km in een half uur. Mocht het schema te uitdagend zijn…..herhaal een week totdat de opdrachten lekker gaan en gaan dan pas verder met de volgende week. Je zal heus die 5km wel halen alleen duurt het dan misschien wat langer dan 2 maanden…

Enne..zoals je ziet is het schema in het Engels…waar yards staat kan je gewoon meters lezen. Je kan kiezen of je de afstanden aan houdt bij je trainingen of de tijdsintervallen. Dat zal geen (of weinig) verschil maken tenzij je heel langzaam hardloopt. Veel succes en wie weet smaakt de 5km naar meer en zien we elkaar nog een keer op een halve of hele marathon…je moet ergens beginnen;-)
Even dubbel klikken op het plaatje voor een groter en leesbaarder formaat. Ik had een mooie table in HTML gemaakt maar daar kan de blogsoftware niet mee overweg...

De eerste marathon

Op een blog kwam ik een verslag tegen van een 'eerste keer'....een marathon wel te verstaan. Het verslag is opgebouwd uit de bekende bouwstenen:

• proberen andere lopers bij te houden in plaats van het eigen tempo te lopen
• het meerdere keren kapot zitten
• de opluchting bij de finish
• en vooral......het gevoel na afloop: de trots, de pijn die vergeten is en...
• kort daarna: de gedachte aan de volgende keer.

De blog is helaas niet meer toegankelijk. Maar dit is een leuk voorbeeld dat bij de meest lopers wel hetzelfde gebeurt. Ondanks dat je tig keer stuk gaat tijdens je eerste marathon voel je na de finish je fantastisch en zodra de spierpijn over is en je begint weer voorzichtig te lopen dan bij iedere stap extra die je doet komen de plannen voor de volgende race, de volgende marathon. Voor je het weet heb je er 10 of meer gelopen.

Gebrselassie loopt onder de 27 tijdens de FBK

Tijdens de FBK games afgelopen weekend heeft Gebrselassie laten zien dat hij nog niet verleerd is om een 10km op de baan te lopen. Ondanks dat zijn focus verschoven is naar de marathon liep hij onder de 27 minuten en finishte als vijfde in een tijd van 26:52.81.
Erg snel voor iemand van 34 jaar (of ouder zie runnersweb.com)