De eerste marathon

Op een blog kwam ik een verslag tegen van een 'eerste keer'....een marathon wel te verstaan. Het verslag is opgebouwd uit de bekende bouwstenen:

• proberen andere lopers bij te houden in plaats van het eigen tempo te lopen
• het meerdere keren kapot zitten
• de opluchting bij de finish
• en vooral......het gevoel na afloop: de trots, de pijn die vergeten is en...
• kort daarna: de gedachte aan de volgende keer.

De blog is helaas niet meer toegankelijk. Maar dit is een leuk voorbeeld dat bij de meest lopers wel hetzelfde gebeurt. Ondanks dat je tig keer stuk gaat tijdens je eerste marathon voel je na de finish je fantastisch en zodra de spierpijn over is en je begint weer voorzichtig te lopen dan bij iedere stap extra die je doet komen de plannen voor de volgende race, de volgende marathon. Voor je het weet heb je er 10 of meer gelopen.