Afgelopen zaterdag heb ik meegelopen in de
Stuwwalloop in mijn geboortedorp Oosterbeek. Deze hele mooie route begint in het sportpark Hartensteijn boven op de Stuwwal en slingert de eerste km over een fietspad bult af door de bossen op dezelfde stuwwal. Daarna is het een paar 100 meter downhill om vervolgens langs de stuwwal en de uitwaarden van Rijn de route te vervolgen. Na iets meer dan 4km begint dan het echte werk. De Stuwwal weer op!
Via een mooie lange klim kom je weer boven op de bult om vervolgens de hele terugweg geen vlakke meter meer tegen te komen. Sterker nog na 7km volgt nog een keer een wat kortere maar felle klim en de laatste km is dezelfde als de eerste maar dan in tegengestelde richting en dus bult op.
Laatst met een loopband test mijn omslagpunt laten vaststellen op HR 175 en toen een HR max gehaald van 185. Tijdens de meeting constateerde de sportarts al dat ik lang in het rood kon lopen (dus met verzuring). Afgelopen zaterdag is dat bevestigd met meerdere kilometers met een hartslag van boven de 180 en een HRmax van 199. Als je de rekenformule van HRmax gebruikt (220 min leeftijd) ben ik dus nog een jonge god van 21!
Ondanks dat alles had ik nog energie over voor een hele lekkere eindsprint met een max van meer dan 20km/u! Tja, dan ben je niet meer op je best als ze dan een foto maken (inderdaad die 403 hiernaast is 'yours truly'). Binnen na 10,2km in 44:06 bruto en 43:51 netto.
De Stuwwalloop is zwaar maar heel mooi en voor een klein evenement best netjes georganiseerd. Misschien het begin van een traditie?
De wegwijzer rond het 7km punt die verwijst naar drie markente punten in de route: De Italiaanse weg (de eerste lange klim), het Dunoplateau (waarover je een klein lusje maakt) en de Oude Oosterbeekse weg (de tweede pittige maar mooie klim).
Voor meer plaatjes is er picasa