Wereldrecord in Nijmegen
Gisteren was weer een van de grootste loopevenementen in Nederland. De Zevenheuvelenloop! Hoewel het 's ochtend anders deed vermoeden toen ik door de stromende regen richting Nijmegen reed waren het fantastische omstandigheden. Zoals mag blijken uit het gelopen wereldrecord door Tirunesh Dibaba. De Ethiopische had voor de vijftien kilometer 46.28 nodig. Dat is een verbetering van maar liefst 27 seconden. Het oude record stond op naam van de Japanse Kayoko Fukushi met 46.55.
Het wereldroecord bij de mannen 'ligt' ook al in Nijmegen: de Keniaan Felix Limo liep in 2001 een tijd van 41.29.
Bij de mannen won gisteren Dibaba's echtgenoot Sileshi Sihine. De Ethiopiër, die de Oegandees Nicholas Kiprono in de eindsprint klopte, ging na 42.14 over de finish.
Zie hieronder het verslag van StudioSport:
Hier een eerdere rapportage over deze dame:
Mijn resultaten gisteren? Tja, Ik heb gemerkt dat ik blijkbaar toch wel op soeplesse loop. Dit zal ik kort toelichten. Sinds een interval training in de week na de marathon en strandtraining (zie eerder postings) loop ik met een lichte blessure aan mijn linker achillespees. De achilleshiel van hardlopers.
Op zich kan ik nog redelijk tempo maken maar blijkbaar loop ik niet meer symetrisch om de pees te ontlasten. Verder loop ik blijkbaar meer op mijn voorvoet dan ik dacht en met name berg op waarbij je nog meer op de voorvoet loopt merkte ik dat. Mijn tempo lag al met al een 10 tot 15 seconden per kilometer langzamer dat normaal terwijl mijn hartslag door het plafond ging. Normaal gesproken pak ik in Nijmegen de downhill stukkies om mijn HR omlaag te brengen (in plaats van te versnellen) en alleen aan het eind zet ik downhill qua snelheid een tandje bij. Nu explodeerde mijn hartslag bult op waardoor ik zelfs (en nu komt het schaamrood) moest wandelen. na een kilometer of 10 kreeg ik ook nog eens last van mijn rechter dijbeen. Duidelijk een gevalletje van forceren. Tja, dan ligt je eind tijd opeens 7 a 8 minuten hoger dan vorig jaar. Gauw zorgen dat het pootje beter wordt en vooruit kijken naar een leuk loopje ergens na de jaarwisseling.
Het wereldroecord bij de mannen 'ligt' ook al in Nijmegen: de Keniaan Felix Limo liep in 2001 een tijd van 41.29.
Bij de mannen won gisteren Dibaba's echtgenoot Sileshi Sihine. De Ethiopiër, die de Oegandees Nicholas Kiprono in de eindsprint klopte, ging na 42.14 over de finish.
Zie hieronder het verslag van StudioSport:
Hier een eerdere rapportage over deze dame:
Mijn resultaten gisteren? Tja, Ik heb gemerkt dat ik blijkbaar toch wel op soeplesse loop. Dit zal ik kort toelichten. Sinds een interval training in de week na de marathon en strandtraining (zie eerder postings) loop ik met een lichte blessure aan mijn linker achillespees. De achilleshiel van hardlopers.
Op zich kan ik nog redelijk tempo maken maar blijkbaar loop ik niet meer symetrisch om de pees te ontlasten. Verder loop ik blijkbaar meer op mijn voorvoet dan ik dacht en met name berg op waarbij je nog meer op de voorvoet loopt merkte ik dat. Mijn tempo lag al met al een 10 tot 15 seconden per kilometer langzamer dat normaal terwijl mijn hartslag door het plafond ging. Normaal gesproken pak ik in Nijmegen de downhill stukkies om mijn HR omlaag te brengen (in plaats van te versnellen) en alleen aan het eind zet ik downhill qua snelheid een tandje bij. Nu explodeerde mijn hartslag bult op waardoor ik zelfs (en nu komt het schaamrood) moest wandelen. na een kilometer of 10 kreeg ik ook nog eens last van mijn rechter dijbeen. Duidelijk een gevalletje van forceren. Tja, dan ligt je eind tijd opeens 7 a 8 minuten hoger dan vorig jaar. Gauw zorgen dat het pootje beter wordt en vooruit kijken naar een leuk loopje ergens na de jaarwisseling.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten