Verslagje Rotterdam

Het is goed gebruik dat ik een verslagje typ van mijn deelname aan een loopevenement; ietwat verlaat volgt hier Rotterdam.

Het begon al goed bij het binnenkomen van Den Haag HS: vertragingen richting Rotterdam! Gelukkig bleek het mee te vallen en in het gezelschap van vele andere lopers door de NS naar Rotjeknor gebracht.
Omgekleed en na een beetje loslopen naar de start waar ik in een vol startvak een oud collega tegen kwam. Startvak D op basis van m'n sub 3:30 PR. Tis niet dat ik dit keer verwacht onder de drieenhalf te blijven maar je weet maar nooit. Voornemen: Rustiger beginnen dan voorgaande keren met kilometertjes van net onder de 5 minuten waarmee je precies op de 3:30 uitkomt.
Na de bekende bijdragen van Lee Towers de start en in de massa op weg naar de Erasmusbrug. Het blijft kicken die start in Rotterdam. Jammer dat het zonnetje wat 's ochtends scheen verdwenen was maar het windje was in ieder geval van schuin opzij. Na 3kilometer komen de linker en rechterstroom lopers bij elkaar en dat was ff minder. Ik was gestart in vak D op de rechterrijbaan. Vak E met langzamere lopers start links en bij het samenvoegen van de stromen kwamen de D-tjes tussen de E-tjes uit en das niet lekker lopen.
Sowieso vond ik het deze keer drukker op het parcours dan anders. Ik kreeg pas lekker de ruimte om te lopen na KM 17 toen ik het pacerteam voorbij kon. Vriendelijk verzoek aan lopers die zich achter pacers verschuilen: Rechts houden! Er zijn ook snellere lopers die er dan voorbij willen. Heb dit ook een keer meegemaakt in Amsterdan langs de Amstel. Irritant....
Ook achter het Kralingsebos waar ik voorgaande jaren dacht alleen te lopen viel me nu op dat het gezellig bleef met lopers.
In de drukte wel een leuke tekst gezien achterop een T-shirt:
Der weisse Kenianer sagt:
Schweiss fliesst wenn Muskeln weinen
Hoe ging het ondertussen qua tijd? Lekker vlak lopen en bij KM 30 doorkomen op 2:30 bruto dus 2:27 netto en dat viel dan toch weer mee. Als ik dat zou kunnen volhouden weliswaar geen PR maar wel een 3:30 netto vlak. Een paar minuten verval zit er geheid nog aan te komen. Zo fris heb ik er op 30km nog nooit bijgezeten dus met een goed gevoel en inmiddels in een lekker zonnetje op weg naar het Kralingsebos. Gelletje naarbinnen mikken en op naar de laatste loodjes.
En dan valt het gelletje slecht en krijg ik steek in mijn zijn rond Km 33. Kan nog tot en met KM35 doorlopen terwijl ik probeer met rustige ademhaling de steken kwijt te raken. Lukt niet dus na KM 35 moet er gestopt worden. Steek weg en weer door. Dat dacht de steek dus ook! Die ging ook weer door en zo ging het door tot ongeveer KM 41. Dat beetje verval werd dus twee beetjes verval en een eindtijd van 3:33:41. Balen! Mijn eerste marathon zonder dat ik het qua benen niet meer trok, geen kramp, geen pijn. Niets van dat alles. Eigenlijk moet ik dus blij zijn. een goede tijd voor mijn doen. Zullen we zeggen een mentaal deukje?
Op maandag in het artikeltje in de Pers zegt Koen Raymakers: "Ik wilde tot KM 35 fit blijven".

Dat wilde ik ook en liefst nog 7 km erbij maar ja het blijft een marathon! Op naar de volgende.

Hieronder het bekende plaatje van de uitslag: