Vrijdag de 13de: Bijgeloof in sport

Eerder deze viel mijn oog op een artikeltje in de Quest nummer 10 van 2011. Soms is een oud tijdschrift toch actueel. Er stond een artikel in over bijgeloof bij topsporters. Een ideaal onderwerpje voor een blog op vrijdag de 13de.

Eerst maar een verklaring voor bijgeloof. Bijgeloof hangt samen met het herkennen van patronen. Daar zijn onze hersenen goed in. Waarom? Om ons te behouden voor gevaar. Ook als de partonen eigenlijk niet terecht zijn. Het voorbeeld dat Quest geeft: Je loopt in de jungle en je hoort geritsel. Hoe vaak zal dit een onschuldig vogeltje, muisje of een windvlaagje zijn? En hoe vaak is het de tijger, kanibaal of een anderszins gevaarlijke gespuis? Zelden! Toch staat bij ieder ritseltje de minder logische associatie "Dit is gevaarlijk"  bovenaan. Om die reden herkennen onze hersenen patronen die er eigenlijk niet zijn.

Hoe werkt dit nu bij sport? Je doet 1x iets bijzonders de ochtend voor de race en voila; die dag loop je een vlammend PR. Wat je die ochtend ook deed dat wordt de volgende keer een ritueel en het bijgeloof is geboren.

Toch blijkt uit onderzoek dat wel een positief effect heeft. Waarom? Als je routine klopt dan heb je het idee dat je alles onder controle hebt als je start. En dat is goed voor het zelfvertrouwen en dat is weer goed voor het resultaat.

Wat is jouw bijgeloof...eh, routine?