Gisterenochtend om 9 uur klonk het startschot in Brussel voor mijn najaarsmarathon. Dat wil zeggen: Ik deed daar mee aan de marathon samen met een krappe 2000 andere lopers. Rond half een was ik weer binnen. Een ervaring en marathon rijker.
Mensen die Brussel kennen weten van het oude centrum met steegjes en straatjes. Daar buiten is het grootschalig. Van de grote panden van de EU en banken tot en met de riante villa's in de buitenwijken. Dat is precies de omgeving waarin deze marathon zich afspeelt.
Van te voren had ik al gezien dat er werkelijk geen vlakke meter op het parcours te verkennen was (zie routekaartje hiernaast, klik voor vergroting) dus lekker weggegaan met maar een doelstelling: Genieten!
En dat is gelukt!
De marathon start in het Jubelpark. een paar kilometer uit het centrum. Met een hotel vlakbij was het rustig wandelen naar de start met mijn groupies. Startvak opzoeken. Trainingsjekkie uit en wachten op het startschot. Na een high five bij de groupies in mijn ritme komen en de pacers van 3:45 opgezocht. Via de europesse wijk en langs het koninklijk paleis ging het in de richitng van het monumentale Paleis van Justitie.
|
Het Paleis van Justitie |
Daar bekroop me het stoute plan om toch aansluiting te gaan zoeken bij de 3:30 pacers. Voor het palies van justitie buigt de route af naar links om de buitenwijken op te zoeken. Deze brede weg kent een drietal tunnels waar het iedere keer bult af en op gaat om door deze tunnels te lopen. Bij iedere afdaling me lekker vol laten gaan en zo kon het zijn dat toen we het 2km lusje door het park maakten ik me had aangesloten bij het 3:30 team.
Na het park volgen 8 kilometers langs brede lanen door buiten wijken. Licht glooiend maar overwegend aflopend. De 10K ligt op ongeveer 100 meter, de 18K op ~50 meter hoogte. Daar volgt een scherp bocht naar rechts en volgt een lus op en neer naar het dorp Tervuren. Dit deel van de route is over lommerrijke lanen en door bossen. Je vergeet bijna dat je een stadmarathon loopt. Zeker omdat er ook sprake is van een behoorlijke klim die gelukkig gevolgd wordt door een even zo grote afdeling. Kleine kanttekening. Die zelfde afdeling wordt op de terugweg natuurlijk een klim maar daar staat tegenover dat de klim van de heenweg nu weer een afdaling is....Je snapt het wel. Geen meter vlak of had ik dat al gezegd.
Ondertussen liep ik nog steeds lekker op een sub 3:30. Ik wist dat er nog een stevig klim zou volgen dus aspiraties op PR vlak had ik niet.....alhoewel het ging wel erg lekker.
Na 35,5K was het uitstapje naar Tervuren ten einde en voegde de diehards van de marathon zich tussen het om half elf gestart legioen van duizenden halve marathonlopers. Dat was echter niet het grootste probleem. Dat vormde de laatste serieuze klim langs het Woluwepark. Maar dan bovenop de bult zie je de grote poort in het Jubelpark (waar de start was) en weet je. Nog een ruime 4 kilometer maar dat overwegend bult af! Onder de poort door over de eerste kasseien en wat zandpaden door het park. Dan weer de brede asfalt weg door de EU wijk en bult af naar het centrum met de finish op de grote markt. Maar niet voordat de laatste paar honderd meter opnieuw over kasseien gaan.
|
Het wegdek van de laatste paar honderd meter |
In het Jubelpark, nog ruim 2K te gaan bekroop mij ook een kleine Jubel. Ik had m'n PR niet helemaal op mijn netvlies maar het was iets met 3:28 nogwat en die 3:28 lag duidelijk in het verschiet. Maar hoogmoed komt voor de val. Zo ook in dit geval (een marathon is net het echt leven). Net buiten het Jubelpark na een drankpost blijft mijn voet haken. Achter een flesje? Stoeprandje? Geen flauw idee maar voor ik het wist knie in het gravel en handen geschaafd. Toch stond ik zo mogelijk nog sneller weer op de been en leip ik eigenlijk gelijk door. Al lopende de schade opgenomen. Een rood spoortje liep langs mijn been naar beneden maar door de adrealine en endorfines gelukkig geen pijn.
|
stil van finish video |
Toch liep het even iets minder lekker maar dat ging gauw over toen het echt heuvel af ging. Het stukje voor de kathedraal is echt stijl. Onder klok gelui (toeval, niet speciaal voor de lopers) en aanmoediging van mijn groupies de laatste paar 100 meter in. Jammer genoeg was het daar te smal om een sprintje in te zetten want dat zat er nog wel in. Aan de andere kant. Geen steen licht daar gelijk en een tweede val stond niet echt in de planning. Officiele netto tijd......17 seconden boven mijn PR dat ik twee jaar geleden liep op het vlakke parcours van Amsterdam. Maar wel mijn derde marathon onder de drieenhalf uur.
Kortom ik kijk terug op een zeer geslaagd weekend in Brussel. De organisatie is goed, het weer zat mee met een ideale omstandigheden. Het is met zo'n 2000 lopers op de marathon en de breede wegen lekker lopen. Ik realiseerde me nu pas hoe druk Amsterdam of Rotterdam eigenlijk is. Ik moet zeggen het parcours is niet makkelijk met de hoogte verschillen. Maar toch heb ik maar een minuut verval in de tweede helft. Rustig starten heeft zich dus uitbetaald. Verder zie ik de hoogte verschillen maar als een hele stevige voorbereiding op de zevenheuvelenloop.
Hieronder een sfeerimpressie:
En nog een: