In het Poolse tijdschrift voor hardlopers, Bieganie (vert: Hardlopen) kwam ik een aardig weetje tegen. De amerikaan Johnny Hayes die op de Olympische Spelen van 1908 in London (je weet wel, die waar demarathon voor het eerst uitkwam op 42,195km) de gouden plak haalde op de marathon hield er het volgende trainingschema op na:
- iedere dag 3 mijl hardlopen (krap 5 km)
- een keer meer gelopen? 1 dag rust en 2de dag alleen wandelen, pas de derde dag weer de 3 mijl hardlopen
- Dit aangevuld met lange dag marsen
Als voorbeeld van de dagmars....tijdens de spelen moesten ze lang wachten totdat de marathon op hetop de hun deelname dus uit verveling werd er een wandeling gemaakt van 30 mijl (48km).
Hoe zo een extreem voorbeeld van LSD, Long Slow Distance run? Moet er wel bij vertellen dat zijn eindtijd in de huidige tijd niet echt mee zou doen voor de prijzen. Maar moet dat gelijk laten volgen door de observatie dat ik met eindtijd van 2:55 heeeel tevreden zou zijn.
Wil je nog verder lezen over de geschiedenis van deze bijzondere marathon dan verwijs ik naar een aardig stuk in de times van 2008. Aardig detail: Hayes kwam niet als eerste over de finish. Een halve minuut voor hem kwam een Itialiaan maar die werd gediskwalificeerd omdat hij geholpen was (bij een van zijn vijf valpartijen).
Lees meer....