Hardlopen met Dolf Jansen - deel 4

Afgelopen woensdag 10km gelopen op een atletiek baan waarvan een krappe 6 km met Dolf Jansen. Als hij even kan gaat hij na aankomst in het theater eerst een rondje lopen voordat hij moet soundchecken. Zo af toe dus met groupies (zie eerder post).

Voordat de beste man van het theater bij de baan van U-track aankwam had ik al rustig een paar rondjes gelopen. Qua ondergrond loopt het altijd wel lekker zo'n baan maar ik moet toch eerlijk zeggen dat ik liever 'in het wild loop'.
Afijn de beste man komt aan, geeft alle aanwezigen snel een handje (ik denk dat we met een stuk of 15 waren en daar gaat ie dan, langs de buitenkant van de baan. Een deel van de grope haakt aan, een ander deel vertrekt op eigen tempo. Ik besluit om aan te haken omdat ik hem meende te horen zeggen dat hij een rustig herstelloopje zou doen. Dat naar aanleiding van een latertje de avond daarvoor door een benefiet voorstelling voor Haiti.
Jammer genoeg bleef er, om het gesprek te kunnen volgen alleen een stekkie over aan zijn rechterkant. Inderdaad de buitenbocht. Afijn gelukkig ging het inderdaad niet te hard en hebben we wat kunnen babbelen over tempowisselingen. Niet in het lopen maar in de theaterzaal. Zo heb ik geleerd dat er snelle zalen zijn en minder snelle. Een snelle zaal werkt beter door de betere interactie. Nu maar hopen dat de show waar ik over een paar weekies naar toe ga in een van die snelle zalen is. Ik heb in ieder geval al een sneakpreview gekregen van de opbouw van de voorstelling.
Ik heb ook geleerd dat ik niet de enige vader ben die zijn dochter in de kar voor zich uitduwt met hardlopen en ik heb ook mijn voorland gehoord. Je bent goed genoeg voor het opspelden van het startnummer maar aanwijzingen over het lopen daar wordt niet naar geluisterd. Dan is de trainer heilig ondanks dat pa eventueel jaren loopervaring heeft.
Tegen de tijd dat ik dacht even uit te stappen om mijn mobieltje te pakken voor een foto trok Dolf aan de rem en na een kort afscheid was hij al weer op weg naar het theater. Gelukkig leverde Googlen onderstaande foto op gemaakt door ene Sergio (c). En inderdaad, dat rooie gevaar....afijn 'I was there'. Hoe zo hardlopen geen sociale sport. Volgende keer in Deel 5 een recensie van de theatershow gebaseerd op het boek 'Altijd verder'