In de voetsporen van winnaar olympische marathon

Natuurlijk heb ik ambities als hardloper. Ik ben echter ook reeel. Als iemand mij had gezegd dat ik in de voetsporen zou treden van een winnaar van de olympische marathon had ik hem uitgelachen.
Toch is dit precies wat mij afgelopen weekend is gelukt in Barcelona. Wel moet ik daar gelijk bij vertellen dat iedereen het kan. Er staat daar namelijk een monument wat herinnert aan de winnaar Hwang Young-Cho met daarop zijn voetafdrukken en daar kan iedereen in staan;-) Zie foto's onderaan deze post.
Natuurlijk had ik tijdens mijn weekend in Barcelona ook mijn loopspullen bij me. Tijdens het verkennen van de stad had ik gezien dat hardlopen erg populair is. Met name langs het strand tussen de 'port vell' en de 'olympic harbour'. Ook op de heuvel waarop het Olympisch Stadion staat is erg populair maar ik heb me beperkt tot het lopen langs het strand. Heerlijk!

in de voetsporen van de winnaar

het monument

Zoladztest: nog niet helemaal hersteld van CPC

Vanmiddag heb ik een zogeheten Zoladztest proberen te lopen. Dit ging op zich niet onaardig want in de lagere hartslagzones is mijn conditie ten opzichte van de vorige test verbeterd. Ik had alleen moeite met de hogere hartslag zones. Waarschijnlijk nog niet helemaal hersteld van de CPC-loop.

Wat is een Zoladztest?
Dit is een conditietest die meer inzicht geeft in je conditie dan bijvoorbeeld de veel bekendere Coopertest. Deze laatste meet alleen je gelopen afstand in 12 minuten terwijl de Zoladztest je conditie in relatie tot de intensiteit van je inspanning in kaart brengt. Plat gezegd iemand die knoert hard vertrekt voor een Coopertest en aan het eind moet wandelen komt net zo goed uit een test als iemand die rustiger vertrekt en met hetzelfde tempo de 12 minuten doorloopt. Dat klopt natuurlijk niet helemaal.

Hoe werkt de test?
Stap 1: Bepaal je maximale hartslag, je HRmax. Dit kan je doen met een inspanningstest of met de formule: 220 - (80% van je leeftijd). Dit is slechts een richtlijn (soms ook aangegeven als 220 - leeftijd). Meten is beter.
Stap 2: Zorg dat je je hartslag en de afstand goed kan meten en dat je een omgeving vindt waar je langere tijd kan lopen zonder dat de wind of heuveltjes je snelheid of hartslag beinvloeden.
Stap 3: Doe een goede warming up van ongeveer 20 minuten waarin je ook een paar keer goed versneld om je hartslag een paar keer om hoog te jagen.
Stap 4: Start de training. Loop 5 keer een interval van 6 minuten met daar tussen 2 minunten rust. Het eerste interval loop je met een hartslag van HRmax - 50, de tweede met HRmax - 40, de derde met HRmax - 30, de vierde met HRmax - 20 en de vijfde en laatste met hartslag HRMax - 10. Let met deze laatste goed op. Als dit niet gaat stop dan en neem genoegen met de eerste vier intervallen. Noteer tijdens de rustperiodes bij ieder interval de gelopen afstand.
Probeer bij ieder interval je hartslag niet te veel te varieren. Het liefste niet meer dan een paar slagen verschil (ik geef gelijk toe dat ik dat erg lastig vind!)
Stap 5: Zet de hartslag en afstanden tegen elkaar uit in een grafiekje. Hoe hoger de lijn komt te liggen hoe beter je conditie is!

Wat vertelt dit grafiekje mij?
Behalve dat de hoogte waarop de lijn komt te liggen een indicatie is voor je snelheid/conditie verteld dit grafiekje je nog meer. Door dat je op verschillende heartrates loopt krijg je niet zoals bij de Coopertest alleen maar een overall indruk van je conditie. Idealiter zouden alle punten op een rechte lijn liggen. Mocht nu blijken dat bij bijvoorbeeld lagere hartslagritmes je prestatie onder de lijn liggen kan je je trainingen meer richten op die trainingsregionen. Wat je zal zien is dat je door die regio te trainen de hele lijn opschuift.

In onderstaande figuur kan je zien dat ik bij mijn eerste test sowieso moeite had met het goed in de ritmes lopen en dat ik iets beter getraind was in de regio van de 160 slagen per minuut (roze meetpunten en lijn). Mijn twee test ging al beter qua verdeling over de meetpunten (donkerblauw). Ook kan je zien dat mijn conditie was verbeterd maar ook dat ik meer aandacht moet besteden aan hele lage tempo's en de hoge. De laatste lijn (geel) is van vanmiddag. De lijn ligt weer wat hoger (yes!) en de punten liggen weer wat meer op lijn. Wel had ik met de laatste twee intervallen moeite om mijn hartslag (en dus snelheid) hoog genoeg te krijgen. Waarschijnlijk komt dit nog door de CPC die ik met een vrij hoge hartslag (slecht geslapen, drukke werkweek gehad en wedstrijdspanning) heb gelopen. Ondanks dat toch een tevreden gevoel. Dit lijntje objectiveert mijn gevoel dat ik lekker in mijn vel zit al wist ik dat natuurlijk wel na mijn PR op de CPC. Over een paar maanden nog maar eens een keer een test lopen.

Foto's CPC-loop online

De foto's van de CPC-loop staan online bij Aktiefoto.nl.

In mijn verslag hoopte ik dat ik er in was geslaagd om er nog fit uit te zien. Dat lijkt redelijk gelukt maar dat laat ik natuurlijk aan de lezer om te beoordelen:

Succesvolle CPC-loop

Goed weer, wereldrecord, persoonlijkrecord(s), het team van TNO 9de en ik bij de eerste drie van het team: kortom een succesvolle dag! (klik hier voor de uitslagen)
Voor zover het op de blog nog niet duidelijk was, vandaag was de City-Pier-City-loop waar ik mee heb gedaan aan de halve marathon. Voor het eerst heb ik mee gedaan als lid van een businessteam van TNO. In totaal deed TNO met 3 teams mee aan de halve marathon en met 5 teams aan de 10km. Voordeel van meedoen met een businessteam is dat je mag omkleden in de tent voor de businessrunners. Toch net iets meer ruimte en een overzichtelijke opslag voor de tassen met trainingspak.

Verwachtingen
Als je me vooraf had gevraagd had ik gezegd dat ik blij zou zijn met een tijd rond mijn PR maar dit was puur om niet later terug te hoeven komen op mijn woorden. Maar zoals te lezen is op de blog gingen de trainingen de laatste tijd erg lekker dus was mijn verwachting vooraf toch wel stieken om, net als voorgaande jaren, hier in Den Haag mijn PR op de halve marathon aan te scherpen. Dat betekende dus een eindtijd onder de 1:39:33. Aangezien de anderhalf uur nog niet in het verschiet ligt zou een 1:35 heel mooi zijn. Realiteit leert echter dat ik voorgaande keren iedere keer een paar minuten van mijn PR kon afsnoepen dus lag een 1:37 meer in de verwachting.
Bij het nieuwe parkour was sprake van een snel parkour dus waren er ook hoge verwachtingen van de deelname van de Keniaan Samuel Wanjiru die de ambitie had uitgesproken om een wereldrecord te gaan lopen! Aan het weer zou het in ieder geval niet liggen. Boven de tien graden, waterig zonnetje en een aardig briesje dat op de boulevard van Scheveningen en op de terugweg voor een duwtje in de rug kon zorgen.
Had ik nog verwachtingen over mijn rol in het businessteam? Niet echt. Ik weet dat de eerste drie lopers meetellen voor de teamuitslag en ik heb gehoord dat TNO een paar hele goede lopers heeft dus ik denk niet dat ik bij de top 3 zal horen.

Warming-up
Op het moment dat ik bij het parkour aankom finisht net de winnaar van de 10km, de Marokaan Khalid Choukoud in 30:07, ruim 3 minuten voor de nummer 2! In de businessrun tentstaan er al een paar collega's die op de uitkijk staan naar de eerste TNO finishers. Ik heb hem niet langs zien komen maar mijn directe collega Marc blijkt 14de te zijn op de business run van de 10km. Een hele nette prestatie.
Ik gooi mijn traningspak uit, leg mijn tas in het TNO-vak en ga via een omwegje al inlopend naar de startomgeving. Een tweede voordeel van mee doen met de businessrun is dat je mag starten in een vak direct achter de wedstrijdlopers. Dit betekent dat ik vrij lang kan inlopen voordat ik naar de start ga en toch niet helemaal achteraan kom te staan! Na een paar kilometer te hebben ingelopen ga ik dan ook pas kort voor de start naar het startvak.

De eerste 10km
Na een oorverdovende knal komt het pakket lopers in beweging. Al schuivelend naar de start is het toch redelijk mogelijk om direct na de start op de Kalvermarkt al aardig op gang te komen. Iedereen zoekt zijn eigen weg rechts, links en over de tramsporen. Helaas zonder touwen in de rails dus nog goed uitkijken waar je je voeten zet (bij de finish hebben ze dat wel gedaan en blijkbaar waren toen de touwen op).
Tussen het winkelende publiek door. Als bewoner van Den Haag moet ik helaas wel constateren dat Den Haag niet het meest enthousiaste pbuliek heeft. Er kan nauwelijks een toejuiching vanaf! Dat is in bijvoorbeeld Rotterdam of Amsterdam echt wel anders!
Langzaam aan komt er meer ruimte om op snelheid te komen na een eerste kilometer van net onder de 5 minuten. Langs het Plein achter Paleis Noordeinde langs op weg naar de Laan van Meerdervoort. Daar draaien we naar links om deze een heel eind te gaan volgen. Op het Valkebosplein een enthousiaste toejuiching door een collega langs de kant.
Ondertussen heb ik in de eerst 5km (die ik in een nettotijd loop van 22:14) wel een paar TNO shirtjes, dus collega's, in gehaald die blijkbaar meer naar voren stonden in het startvak. Met de tussentijd in mijn hoofd begin ik te rekenen..4 keer plus een minuut of 5 voor de laatste 1000 meter...hmmm dat lijkt inderdaad op een PR te wijzen maar we zijn pas op gang.
Ik heb al wel in de gaten dat met deze snelheid mijn afstandsmeter van de polar minder nauwkeurig is. Waar ik bij de bruggenloop de ronden van 1000 meter iets langer klokte dan de afstandsborden lijk ik hier steeds meer in te lopen op de afstanden die langs de route staan aangegeven. Ik negeer de rondetijden op mijn horloge dus maar en neem ze puur als indicatie of ik nog versnel of al weer wat terugval. Ik streep de kilometers af terwijl we langs de Vogel- en Bomenbuurt richting Scheveningen lopen. Bij het 10 kilometerpunt ben ik ruim onder de drie kwartier. Ik ben duidelijk sneller dan ooit. Weer begin ik te rekenen: Keer twee met wat verval plus 4:30 tot 5:00 erbij voor de laatst 1100 meter en ik zit nog steeds op een PR! Zelfs met een stevig verval moet het nog lukken om onder mijn oude tijd uit te komen! Op naar de boulevard!

Van 10 tot 20 km
Langs de haven naar de boulevard om daar een kort stukje tegen de wind in te lopen voordat je op het keerpunt de wind meekrijgt. De organisatie heeft er goed aangedaan om de route om te gooien! Zeker met het straffe windje van vandaag die nu een lekker duwtje in de rug geeft. Wel merk ik dat mijn snelle start zijn tol begint te eisen. Ik kan het tempo erin houden maar het kost me wel steeds meer moeite. Bovendien heb ik bij dit soort afstanden waar ik op mijn max loop altijd ruzie met drinken en is te hopen dat ik tussen de middag genoeg gegeten heb om geen hongerklop te krijgen. En dat is nu precies wat begint te knagen.
Uitkijken dat je niet te veel drinkt om steken te voorkomen: om die reden heb ik dan ook mijn eigen drinken bij me zodat ik niet om de 5km bij een drinkpost mijn maag hoef vol te gooien maar ik iedere paar kilometer een paar slokken kan nemen. Aan het eind van de boulevard is het 15km punt waar ik even moet inhouden om een gel leeg te knijpen omdat ik inderdaad een dreigend hongerklopje voel opkomen. Met nieuwe moed op naar de finish!
Waar de oude route vanaf Scheveningen redelijk vlak terugloopt naar de finish heeft de nieuwe route een paar lastige klimmetjes. Ik begin sterk te twijfelen of het nieuwe parkour echt sneller is met zo'n lastig stuk. Ik moet zelfs weer even inhouden bovenop een van de klimmetjes. Mentaal begin ik al genoegen te nemen met een marginale aanscherping van mijn PR. Langs de ingang van Madurodam gaat het weer verder naar de finish met de fotograaf op het 20km punt. Even proberen te glimlachen. Ik ben benieuwd of het is gelukt maar dat zullen we over een paar dagen wel zien op de site van aktiefoto.

De laatste loodjes
Kort na het 20km punt schiet een steek in mij zij en zit er niet anders op dan even te stoppen. Ongeveer op de plaats van deze foto van flickr. Enne: Ik ben niet die TNO'er die midden in beeld loopt..

Veel kans krijg ik niet met een stevege klap op mijn schouder en de kreet "Kom op! Doorlopen!" neemt een andere loper me op sleeptouw. Hij blijft een paar honderd meter lang schuin voor me lopen met opbeurende kreten. Hoewel mijn lichaam schreeuwt datik moet stoppen helpen zijn aanmoedigingen om vol te houden. Met nog een halve kilometer te gaan zet hij weer aan met een laatste "en nu niet meer stoppen he?" moeti k het verder alleen opknappen. Ik ben inderdaad niet meer van plan om nog in te houden. Nog een paar laatste bochten om de Amerikaanse ambassade heen waarbij ik naarstig het publiek afspeur aan de linkerkant omdat ik gok dat daar mijn vrouw wel zal staan. Helaas zie ik haar niet. Dat geeft namelijk altijd net even dat laatste steuntje in de rug. Op het stuk langs de tent van de businessrun wordt ik aangemoedigd met "Kom op TNO!" Dat is ook best leuk om te horen! (sorry collega's een aanmoediging van mijn vrouw geeft toch meer energie;-p).
Een snelle blik op mijn horloge toont 1:34 nog iets..niet meer kijken maar doortrekken, de laatste bocht om met een eindsprint naar de finish om daar af te klokken! Ik denk net onder de 1:35! Een paar meter na de finish staat mij persoonlijke haas die me bij kilometer 20 over mijn dode punt heen heeft geholpen. Leuk dati k hem nog even persoonlijk kan bedanken. Ik heb niet gevraagd wie je was maar via deze weg nog bedankt. Dankzij jou (Singlet met een tekst over de haagse binnenstad?) heb ik mijn PR inderdaad onder de 1:35 weten te brengen. Zelf afgeklokt op 1:34:50 is mijn officiele nettotijd 1:34:51 en mijn bruto eindtijd 1:36:34. Terug naar de businesstent om te kijken hoe mijn collega's het hebben gedaan en om mijn mobieltje te pakken en mijn vrouw te bellen! Een SMS-je verteld me in ieder geval al dat ze mee heeft zien voorbij komen!

Nabeschouwing: PR's en een goede prestaties van TNO
Ik ben geen liefhebber van voetbal en ik erger me op TV al helemaal aan nabeschuowingen maar nu ga ik me zelf er ook schuldig aanmaken.
Ik heb goed gelopen. Behalve dat ik een PR met ruim vier en halve minuut heb verbeterd is mijn tussentijd op de 10 en 15km ook sneller dan ik ooit heb gelopen in een officeel gemeten event!
Verder blijkt dat ik in het team waar ik in meeliep (TNO-2) de derde loper ben dus mijn tijd telt mee in de uitslag van de businessrun en dankzij twee hele goede tijden van de andere twee collega's halen we een negende plaats! 1:18:38, 1:23:15 en mijn 1:36:34 maakt samen 4:18:27. Er was nog een andere TNO loper met een hele snelle tijd en als we de drie snelste lopers bij elkaar in een team hadden gezet hadden we een vierde plaats kunnen halen!

Het nieuwe parkour en een wereldrecord
Ik ben benieuwd hoe anderen er over denken maar ik hoorde van een paar van mijn collega's dat zij de klimmetjes bij de Scheveningsebosjes ook niet echt konden waarderen. Ik twijfelde dus of het wel echt een sneller parkour is. Deze twijfel wordt echter gelogen straft door het wereldrecord dat de Keniaan Samuel Wanjiru met een tijd van 58:35 heeft neergezet. Ik weet niet of de organisatie dit leest maar met het verschuiven van het keerpunt op de boulevard of een lusje ergens aan de Laan van Meerdervoort zou men de oude route vanuit Scheveningen naar de finish weer kunnen inpassen en ik denk dat die sneller is dan het heuvelachtige stukje dat we nu moeten lopen. Zijn er meer mensen die deze klimmetjes zijn tegen gevallen? och wat klaag ik eigenlijk nog met een PR, een goede notering met het team (9de op ruim 200 teams) en 348ste individueel op ruim 5000 lopers! Een paar dagen rust en dan...op naar Rotterdam!

CPC Loop: Wij zijn er klaar voor

Morgen is de CPC Loop: Een van de grotere loop events van Nederland met natuurlijk de halve marathon maar ook een 10 km, een 5km en een jeugd- en kinderloop van respectievelijk 2,5 en 1km.
Ik kan deze keer zeggen WIJ zijn er klaar voor omdat ik voor het eerst niet als een individu mee doe maar onderdeel uitmaak van mijn bedrijfsteam van TNO. Als ik het goed heb doen we met 3 teams mee op de 10 kilometer en met twee teams op de 21 km maar daarover kan ik morgen na afloop met meer zekerheid posten.
Gisteren de enveloppe mogen ontvangen met startnummer en natuurlijk ook een bedrijfsoutfit in de vorm van een donkerblauw singlet met op de voorkant bescheiden in zilver opdruk ons logo en de de rug de tekst 'tno.nl'. Als collega's onderling hebben we al geconstateerd dat de prijsuitreiking voor de 21k businesrun iets te vroeg komt. Die wordt namelijk al gehouden (75 minunten na de start) als een aantal van ons nog echt verwachten om onderweg te zijn. Zo staat mijn snelste tijd op dit moment nog op 1:39:33 en een andere collega is tevreden met een tijd onder de twee uur. Kortom, zoals altijd: Mee doen is dus belangrijker dan winnen! Nu maar hopen dat het weer mee werkt om van het meedoen een aangename bezigheid te maken!

Asics commercial (en Ascis vs Nike)

Ik heb jaren lang Asics gelopen en deze commercial zou je bijna overtuigen om weer opnieuw deze schoenen aan te trekken. Erg cool gedaan.

Overigens is deze ook leuk. Iemand heeft bovenstaande Asics add gemixt met een add van Nike

Foto van de week op Complete Running

In de rechterkolom op deze blog staat een feed van complete running en daar kwam gisteren een post voorbij van de foto van de week (fotografie is een andere hobby van mij) waar ik anderen graag op wijs. Voor liefhebbers van foto's zou je eens verder kunnen rond kijken in de foto rubriek op complete running.

Brooks Adrenalin GTS7

Na aanleiding van de nieuwsbrief van pkrun kwam ik op de site nog een artikeltje tegen over de (inmiddels niet meer zo) nieuwe versie van de Brooks Adrenalin. Natuurlijk kan je nooit schoenen aanbevelen want iedereen heeft een ander loop profiel maar ik heb inmiddels voor de vierde keer op rij de Adrenalin gekocht. Ooit begonnen met de GTS 5, via de GTS 6 loop ik nu dus op de GTS 7 (en af en toe voor de afwisseling bij minder belanstende loopjes nog op mijn 'oude' GTS 6. Hier spreekt dus een zeer tevreden loper. Wat ik natuurlijk wel aan kan bevelen is om voor nieuwe schoenen naar een goede hardloopwinkel te gaan zoals bijvoorbeeld PK Runnningshop.

Even een stukje tekst over deze schoen geleend van PK Running (ik denk dat dat wel mag na de reklame hierboven;-p ):
"De zevende versie van deze stabiele hardloopschoen is nu geheel voorzien van het revolutionaire MoGo-tussenzool materiaal. Dit materiaal heeft een veel langere levensduur dan het standaard EVA-materiaal. Het zorgt voor een comfortabele demping die lang behouden blijft en minder temperatuurgevoelig is.

Bij deze nieuwe schoen is de overgang van het witte materiaal naar het hardere stabiliserende materiaal zeer vriendelijk. Dit wordt 'fluid motion' genoemd. Het wordt gerealiseerd door de dubbele hardheid van het antipronatieblok, dual density. Het resultaat is een zeer stabiele schoen zonder een hard en stug gevoel tijdens de afwikkeling. Kom naar PK Runningshop en bepaal samen met een van de PK-adviseurs of deze schoen voor u geschikt is. "

Beperkte nainschrijving CPC-Loop

aangezien ik zaterdag mag aantreden als lid van een business team van ben ik gefocused op de CPC Loop. Voor hen die zich nog niet hebben ingeschreven en gokken op nainschrijving op de dag zelf staat er een belangrijk bericht op de site. Er is een groot aantal aanmeldingen waardoor de ruimte voor nainschrijving beperkt is.
De grootste vraag nu is natuurlijk wat het weer gaat doen. Met het weer van de laatste dagen zie je weer veel mensen die de schoenen en kleding uit de kast trekken en gaan genieten van het lopen in de ontluikende voorjaarsnatuur. Ik zie echter ook dat voor zaterdag de temperatuur wat lager uitpakt en de kans op regen toeneemt... Het KNMI houdt het voor nu op 9-12 graden, 50% kans op regen en een windkracht 5 uit westelijke richting. Rugwindje van de pier terug naar het centrum en met de nieuwe route schuin van achter op de boulevard. Laten we hopen dat het meevalt met de regen!

Inspiratie: Video van de week

Op complete running staat een video met als aankondiging: "California Dreamin’: Watching this clip makes me want to hop in the car, drive down to the Monterey Bay and just run."
Nu kan de omgeving nog wel wat idillischer maar de totale atmosfeer van relaxed lopen en mooi weer spreekt zeker aan:

Soms zit het tegen, soms zit het mee....

....dat is het gevoel dat bij mij achterblijft. Zoals je kan nalezen was de duurloop vorige week geen succes. Maandag was ik al iets optimistischer na een lekkere intervaltraining en nu......

Gisteren opnieuw een duurloop gedaan: 35 kilometer met gemiddeld 4:40 per kilometer! Ik ben klaar voor Rotterdam!! Wel een maand te vroeg en dat is op zich jammer want nu moet ik dit niveau natuurlijk vast zien te houden. Ik heb me in ieder geval ingeschreven. Rotterdam: Here I come!!

Even relativerend: Ik lees op de site van de Rotterdam Marathon dat ze een aantal toppers hebben aangetrokken met een PR in de 2:06 of kort daarachter. Het zou gaaf zijn als Rotterdam weer de stad wordt van het wereldrecord. Tja en tegen de tijd dat deze heren finischen moet ik nog een anderhalf uur (uitgaande van mijn huidige PR).

Interval

Via mijn werk neem ik deel aan een life style programma waarin je kan kiezen voor cardiofitness, spinnen, mountainbiken, zwemmen en natuurlijk hardlopen. Driemaal raden waar ik voor het gekozen...
Vanavond gelopen en een interval gedaan: 3 x 10 minuten met 5 minuten herstel. Het ging beter dan verwacht na de duurloop van zaterdag. Tijdens de tempolopen kilometers van 4:20.

Duurloop: Waarom wil ik een marathon lopen?

Afgelopen weekend stond er een lange duurloop op het programma. Dit alles natuurlijk met de marathon van Rotterdam in de planning. Gelukkig was het zaterdagmiddag na een regenachtige ochtend nog mooi weer geworden. Wel een stevige bries maar ik plan mijn route altijd zo dat ik met tegenwind kan beginnen. Zaterdag betekende dat een rondje door het Westland en via de duinen terug naar Den Haag.
Tot kilometer 25 ging alles redelijk soepel (in het begin nog wat zware benen...misschien nog van het rondje in Zeeland) maar van km 25 sloeg de hongerklop toe en was mijn gordeltje met drinken en eten al behoorlijk leeg. Na nog een 3km aangesloten draf heb ik de laatste paar km met wandelen tussendoor eraan gebreid. Op zo'n moment vraag jejezelf af "waarom wil ik een marathon lopen?" Thuis stond mijn teller op 31.5km. Frustrerend is dat ik tuhis na een paar minuten al weer zo fris voelde dat je weet dat het conditioneel eigenlijk wel goed zit. Afijn voor deze week streefafstand in ieder geval vol gerend hopelijk volgende week beter.

Zon, Wind en Zee(land)

Dit is waar je het als loper voor doet....

Gisteren na een werkbezoek in Middelbrug de terugweg naar huis niet via de snelweg gegaan maar 'binnendoor'. Een beetje vanuit jeugdsentiment heb ik bij Burgh - Haamsteden de auto geparkeerd bij de bekende vuurtoren (je weet wel die van de 250 gulden) om vervolgens een rondje te lopen. Pak uit, hardloopkleding aan. De hele middag had de zon geschenen maar die was op dat moment helaas weg achter de op de wind langsjagende wolken.

Van de vuurtoren naar de dorpkernen van Haamstede en Burgh. Uiteraard langs de pannekoekenmolen waar ik vroeger tijdens de vakantie wel eens een pannekoekje heb gegeten. Door langs de camping 'Duinrand' met het vliegtuig bij de ingang dat altijd indruk op mij maakte. Nu had ik daar iets minder aandacht voor. Ik had inmiddels 7 of 8 km op mijn klokje staan en in mijn beleving was het nog een stevig stuk naar de duinovergang bij de punt 'Westerschouwen'. Bovendien had ik op dat moment de stevige wind fors tegen. De twijfel begon een beetje toe te slaan of ik niet om moest keren om dezelfde weg terug te gaan maar ik wilde toch wel graag over het strand terug...Door dus maar! Dan merk je dat de wereld in je jeugd groter lijkt dan hij is...of op latere leeftijd kleiner wordt dat kan natuurlijk ook. Voor ik het wist was ik bij de punt waar ik het duin overklauter om vol in de wind te komen. Gelukkig had ik met de windrichting goed gegokt. Niet van voren maar wel vol van opzij op het strand zelf. Van karateristieke palenrij naar volgende palenrij. Zoals je op een kaart kan zien maakt de kust daar een bocht en langzaam maar zeker komt de wind meer en meer van achter. Als of je vleugels krijgt. Andere leuke bijkomstigheid: De zon was onder de wolken vandaan gekomen om netjes met een rode gloed in zee weg te zakken. Alleen in de avond schemer op het strand. Alleen met je gedachten, je hartslag, het rimte van je pas, de wind om je oren en meer en meer het duwjte in de rug van diezelde wind.

Na vijf kilometer over het strand een duinovergang opgebuffeld om te kijken of ik als bij de vuurtoren terug ben....geen vuurtoren.....de duinovergang weer afgevlogen terug naar het strand. Op naar de volgende overgang en daar inderdaad stond ik recht tegenover de vuurtoren. Met een eindsprintje naar de auto. Ruim 15 kilometer nauwelijks langzamer dan de tijd in een wedstrijd. Dit is het soort trainingen waarvoor je het doet. Soms voelt een training toch als een verplichting zeker als je je kilometers moet maken voor een marathon maar op zo'n moment met de frisse zeelucht, in een andere omgeving, mooie schemering etc is het een erg aangenaam bijna therapeutisch tijdsverdrijf. Je voelt je absoluut niet moe, sterker nog eerder verfrisd.

(Overigens zou een kennis van mij waarschijnlijk beweren dat dit komt door de goede invloed van zeeland;-p)

Het rondje op de kaart (met dank aan map24):